بروز تنش‌ها و کشمکش‌هایی که بعد از همه‌پرسی در منطقه ایجاد شده است، می‌تواند به یکپارچگی استراتژی اقتصادمنطقه آسیب وارد آورده و بر حوزه سرمایه گذاری نیز اثر منفی بگذارد. این جریان می‌تواند ریسک و مخاطره سرمایه‌گذار را در کشورها و البته ایران بالا ببرد و قطعا بر ترانزیت کالای ایران به عراق و همچنین بازارچه‌های مرزی مشترک با کردستان عراق اثرگذار است. در حالیکه اقلیم عراق یکی از بازارهای صادراتی محصولات کشاورزی ایران محسوب می‌شود. همچنین مواد غذایی و محصولات کشاورزی رتبه اول تا دوم صادرات محصولات به این اقلیم را دارد و تاکنون بیش از ده‌ها توافق‌نامه صدور محصولات کشاورزی نیز منعقد شده است. با تداوم بسته شدن مرزهای ایران با اقلیم، ابراهیم محمدرضازاده دبیر میز عراق و رایزن بازرگانی سابق ایران در عراق در گفتگو با اگزیم نیوز به ابعاد مختلف تنش ذکر شده و راهکار ایران برای حفظ حجم صادرات به عراق گفت:در شرایط پیش آمده، مساله سوخت مهمترین موضوع است. مسیرسوخت رسانی اربیل به ایران واز ایران به کشورهای ثالث فعلا متوقف شده ومقرر شده همزمان با ترکیه ،مرزهای دو کشور به اقلیم بسته شود.

وی گفت: ما پیش بینی میکنیم حدود10درصد کاهش میزان صادرات به عراق داشته باشیم. نمی توان پیش بینی کرد که این شرایط تا چه زمانی ادامه خواهد داشت  اما به دلیل محصور بودن اقلیم از چهار جهت، دولت اقلیم ناگزیر به برقراری ارتباط با کشورهای همسایه هست.

محمدرضازاده با اشاره به عدم خودکفایی اقلیم در تامین قالب نیازهای خود افزود: اقلیم در تمام حوزه های اقتصادی نیازمند تامین است و نمی تواند نیاز خود را مرتفع کند و اگر قرار باشد مرزهای اقلیم از چهار جهت بسته شود قاعدتا نمی تواند دوام بیاورد و تسلیم خواهد شد و به موضع قبلی خود باز می گردد.

وی اذعان داشت:در سطح دولت  مذاکراتی با طرف عراقی انجام شد و بناشد در بخش های جنوبی تسهیلاتی در اختیار ایران قرار داده شود. البته کاهش صادرات قابل پیش بینی است اما می توان با توسعه ارتباط با بخش های جنوبی از تاثیر آن کاست.

 دبیر میز عراق بر مقطعی بودن کاهش صادرات در این برهه تاکید کرد و گفت:  قطعا این وضعیت تغییر خواهد کرد. البته ذکر این نکته ضروری است که حجم تجارت و صادرات ما با اقلیم بر خلاف شایعات 70 و یا 60 درصد نیست. کل جمعیت اقلیم 14 درصد کل عراق است و  وگرایش شان  به کالای ایرانی نسبت به کالاهای عربی کمتر است و درنتیجه بیشتر صادرات ما به بخش عربی می رود نه اقلیم.

 به گفته محمدرضازاده هدف این است که با توافق با دولت مرکزی صادرات را از مرزهای جنوبی دنبال و تبادلات را با بخش عربی دنبال کنیم. هر اتفاقی که در ادامه این جریان رخ دهد، اقلیم مجبور است کالای مورد نیاز خود را تامین کند. این کار یا از طریق قاچاق انجام می پذیرد و یا از بخش عربی. بنابراین در صورت همکاری دولت مرکزی می توان از این مشکل عبور کرد.